Vanmiddag kwam de heer Kees Brinkman van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij ons e.e.a. vertellen over het mooie werk wat deze organisatie doet. De KNRM helpt en redt mensen en schepen in nood op het water. De 46 reddingstations liggen langs de Nederlandse kust en aan de binnenwateren, zoals het IJsselmeer Markermeer, Randmeren en Zuid-Hollandse en Zeeuwse delta. Deze stations draaien volledig op de ruim 1400 vrijwilligers, die ondersteund worden vanuit het hoofdkantoor in IJmuiden. De reddingstations worden door het Kustwachtcentrum in Den Helder aangestuurd.

Vanavond werd de avond verzorgd door het eendagsbestuur, bestaande uit Loekie Bregman, Trudy Manshanden, Ank Ruitenburg en Alka Wagemaker, en gaven de avond als thema "t Skrale End". Voor de pauze werd het programma verzorgd door de organisatie Het Tweede Thuis die zich inzet voor een hospice op Westerland. We kregen een film te zien waar  deze komt en de mooie omgeving en hoe het er van buiten en binnen uit komt te zien. Indrukwekkend! Daarna werd verteld door een van de organisatoren hoe e.e.a. vanaf het begin tot stand kwam en hoe de stand nu is.

Een grote groep Wieringer Vrouwen bracht een bedrijfsbezoek aan de Wieringer ijs- en zuivelboerderij in Hippolytushoef. We werden in de koeienstal ontvangen met een kopje koffie met Wieringer koek. We konden plaatsnemen tussen de koeien op strobalen met kussentjes erop. Er stond een beamer met scherm om het verhaal van dit bedrijf te ondersteunen. Eerst vertelde boer Willem over het ontstaan van dit familiebedrijf dat vroeger een boerderij aan de Elft had staan.

Vanavond gaf Marica van de Meer, fotografe, auteur en reisleidster, ons een verslag van haar fietsreis rond de wereld. Op haar vijftigste verjaardag gaf zij nog een feestje voor familie en vrienden en de volgende morgen vertrok zij op haar fiets richting Antwerpen om met een vracht-/passagiersboot de Atlantische Oceaan over te steken. Daarmee werden nog een paar tussenstop gemaakt om vracht te lossen en te laden aan onze kant van deze oceaan om dan de oversteek naar Brazilie te maken. Daarna verder fietsen over land, meestal alleen maar soms enkele mensen die met haar op fietsten.

De tuinclub heeft donderdagmiddag in hun clubhuis bij Jetty een herfsttaart gemaakt. De openhaard in het clubhuis brandde al gezellig bij binnenkomst. Op de tafel lagen klimopbladeren die met spelden op de taart werden gestoken. Na een tweede kopje koffie werden de pompoenen, dennenappels en kalebassen er met een lijmpistool opgezet. Als laatste met hortensia's, bessen en sedum de lege plekjes opgevuld. Aangezien er nog veel hortensia's over waren vond Jetty dat daar maar gebakjes van gemaakt moesten worden op een klein bakje oase. Dat kwam er ook heel leuk uit te zien.

Onze eerste avond, na anderhalf jaar niet veel meer kunnen doen, ontvingen wij als gast Henk Dillerop. Blij om elkaar weer te zien en te spreken. We werden ontvangen met een kopje koffie/thee en een petit four. Daarna werd onze gast welkom geheten door onze voorzitter Reini Rode. Henk kwam ons vertellen over zijn contacten tijdens zijn werkzame leven als rechercheur en gevangenisdirecteur met (serie)moordenaars. Indringende verhalen allemaal. In de pauze was het weer even tijd om bij te praten onder het genot van een drankje en een hapje.

Foto: Lea Jongbloed

Vanmiddag was de tuinclub op bezoek bij Sandra Ligthart aan het Damsterpad in Westerland. Het was prachtig weer dus de meeste leden kwamen op de fiets naar ons ontmoetingspunt. We werden verwelkomt door Sandra met een vlag bij de ingang. Daarna vertelde zij over het ontstaan van de tuin. Samen met haar man hebben ze beetje bij beetje de tuin zelf ontworpen en nu ligt er een leuke tuin met verrassende paadjes achter andere planten om. Hun kippen hebben daar een eldorado met veel ruimte en een ren helemaal tot de weg. Hierlangs is een takkenril waar veel dieren de winter doorbrengen.

Vanmiddag is de tuinclub op bezoek geweest bij de fam. Zienstra in Westerland. Het was heerlijk zomerweer dus bijna iedereen kwam op de fiets. Het is altijd weer een verrassing wat we te zien krijgen. De voortuin gaf al een aardig voorproefje. Vele hortensia's stonden daar te bloeien. Door de poort werden we verrast met allerlei kunst aan de muren en beeldjes welke zelf gemaakt waren of door de kleinkinderen. De robotmaaier deed nog een rondje en zocht toen zijn laadstation weer op.

Sinds twee maanden is de eet- en kookclub weer van start gegaan. In juni waren wij te gast bij Marina en in juli bij Boukje. Nu was het de beurt van Tiny waar we op Stroe te gast waren. Na een wijntje vooraf stond de tafel klaar met een heerlijke rijsttafel waar wij gesmuld hebben van alle verschillende gerechten bij de nasi. Als toetje nog verse fruitsalade in deze tijd dat er veel verschillende soorten vers fruit verkrijgbaar zijn en bovendien erg gezond. Voldaan keerden we na de onweersbui weer op huis aan.  

Vanmiddag brachten we een tuinbezoek bij Flip en Wilma Keppel. Bij aankomst was er al veel te zien, verkeerspalen, borden met hier  niet aanmeren en nog veel meer. Dit konden we al bekijken terwijl we op de rest wachten. Door de garage waar veel borden hingen als paardenvervoer en oude telefoons kwamen we in de prachtige tuin. Er stond van alles te bloeien maar een Engels gras dat hoog met witte aren bloeide was de blikvanger van de tuin.